Spe­cu­la­tive Atlas – Map of the Image (język kore­ań­ski i angiel­ski), to eks­pe­ry­men­talny esej wideo. Artystka odnosi się w nim do struk­tury cyr­ku­la­cji obra­zów w rela­cji do danych repro­du­ko­wa­nych w prze­strzeni cyfro­wej. Natu­ralne oraz zdi­gi­ta­li­zo­wane obiekty mean­dru­jąc i prze­ci­na­jąc się wza­jem­nie two­rzą tym­cza­sowe sku­pi­sko licz­nych inte­rak­cji pomię­dzy Inter­ne­tem a świa­tem rze­czy­wi­stym nie­ustan­nie prze­kształ­ca­jąc się i roz­sze­rza­jąc. Stwa­rza to moż­li­wość powsta­nia pseudo-archi­wum i uświa­da­mia nie­uch­wytną bli­skość i odda­le­nie pomię­dzy wir­tu­alną i fizyczną mate­rial­no­ścią. Reali­za­cja odnosi się do spo­so­bów zbie­ra­nia, obser­wo­wa­nia i este­tycz­nej oceny oka­zów wła­ści­wych dla Gabi­netu Oso­bli­wo­ści. Jed­no­cze­śnie bada­jąc moż­li­wo­ści aku­mu­la­cji wie­dzy. Nasuwa to sko­ja­rze­nia z obecną per­spek­tywą eks­plo­ra­cji danych, które wciąż wydają się kolo­nialne i powią­zane z kapi­ta­li­stycz­nymi sie­ciami wyzy­sku. Roz­cho­dzące się ścieżki dźwiękowe i ruchy frag­men­tów obrazu oraz tek­stu w wideo two­rzą swo­istą entro­pię zare­je­stro­wa­nego mate­riału.

Artystka mul­ti­me­dialna. Two­rzy insta­la­cje, wideo i foto­gra­fie. Ekspe­ry­men­tuje z cyfrową topo­gra­fią. Inte­re­sują ją spo­soby komu­ni­ka­cji, gro­ma­dze­nia i roz­po­wszech­nia­nia danych wizu­al­nych, mate­rial­nych a także tek­sto­wych. Jej kon­cep­cja wywo­dzi się z myśli, że w prze­strzeni wir­tu­al­nej, ale także w prze­strzeni rze­czy­wi­stej, ist­nieją eks­cy­tu­jące plat­formy wizu­alne, które są kon­su­mo­wane tylko przez krótki czas, a potem znowu zni­kają. Cechuje je ambi­wa­len­cja co do ich egzy­sten­cjal­nego zna­cze­nia i bez­u­ży­tecz­no­ści która utrud­nia ich kon­tek­stu­ali­za­cję jako tech­nicz­nych bądź orga­nicz­nych infor­ma­cji. Mieszka i pra­cuje w Ber­li­nie i Seulu.

Spe­cu­la­tive Atlas – Map of the Image (język kore­ań­ski i angiel­ski), to eks­pe­ry­men­talny esej wideo. Artystka odnosi się w nim do struk­tury cyr­ku­la­cji obra­zów w rela­cji do danych repro­du­ko­wa­nych w prze­strzeni cyfro­wej. Natu­ralne oraz zdi­gi­ta­li­zo­wane obiekty mean­dru­jąc i prze­ci­na­jąc się wza­jem­nie two­rzą tym­cza­sowe sku­pi­sko licz­nych inte­rak­cji pomię­dzy Inter­ne­tem a świa­tem rze­czy­wi­stym nie­ustan­nie prze­kształ­ca­jąc się i roz­sze­rza­jąc. Stwa­rza to moż­li­wość powsta­nia pseudo-archi­wum i uświa­da­mia nie­uch­wytną bli­skość i odda­le­nie pomię­dzy wir­tu­alną i fizyczną mate­rial­no­ścią. Reali­za­cja odnosi się do spo­so­bów zbie­ra­nia, obser­wo­wa­nia i este­tycz­nej oceny oka­zów wła­ści­wych dla Gabi­netu Oso­bli­wo­ści. Jed­no­cze­śnie bada­jąc moż­li­wo­ści aku­mu­la­cji wie­dzy. Nasuwa to sko­ja­rze­nia z obecną per­spek­tywą eks­plo­ra­cji danych, które wciąż wydają się kolo­nialne i powią­zane z kapi­ta­li­stycz­nymi sie­ciami wyzy­sku. Roz­cho­dzące się ścieżki dźwiękowe i ruchy frag­men­tów obrazu oraz tek­stu w wideo two­rzą swo­istą entro­pię zare­je­stro­wa­nego mate­riału.

Artystka mul­ti­me­dialna. Two­rzy insta­la­cje, wideo i foto­gra­fie. Ekspe­ry­men­tuje z cyfrową topo­gra­fią. Inte­re­sują ją spo­soby komu­ni­ka­cji, gro­ma­dze­nia i roz­po­wszech­nia­nia danych wizu­al­nych, mate­rial­nych a także tek­sto­wych. Jej kon­cep­cja wywo­dzi się z myśli, że w prze­strzeni wir­tu­al­nej, ale także w prze­strzeni rze­czy­wi­stej, ist­nieją eks­cy­tu­jące plat­formy wizu­alne, które są kon­su­mo­wane tylko przez krótki czas, a potem znowu zni­kają. Cechuje je ambi­wa­len­cja co do ich egzy­sten­cjal­nego zna­cze­nia i bez­u­ży­tecz­no­ści która utrud­nia ich kon­tek­stu­ali­za­cję jako tech­nicz­nych bądź orga­nicz­nych infor­ma­cji. Mieszka i pra­cuje w Ber­li­nie i Seulu.