Szkice z Este­tyki – Łukasz Trzciń­ski & Yan Kurz

Reali­za­cja opiera się na nie­zna­nym dotąd mate­riale wizu­al­nym, naj­praw­do­po­dob­niej autor­stwa emble­ma­tycz­nego feno­me­no­loga Romana Ingar­dena. Autor Stu­diów z este­tyki po latach oka­zał się zapa­lo­nym foto­gra­fem. Odkryte kadry odsłaniają jednak raczej wstydliwie skrywane oblicze nobliwego teoretyka estetyki. Nie wia­domo czy fak­tycz­nie ckliwe serie stanowią świa­dec­two este­tycz­nych gło­dów autora czy jedy­nie powi­dok walki z foto­gra­ficz­ną materią, ogra­ni­cze­niami sprzętu i warsz­tatu.

Na pewno jed­nak kon­se­kwen­cja i upór z jakim Ingar­den ćwi­czył banalne motywy, pod­po­wiada pochy­lić się nad tym mate­ria­łem ze szcze­gól­ną uwa­gą i ostrożnością. Pik­to­rialne ciągi, któ­rym z nie­by­wa­łą pasją odda­wał się fla­gowy pol­ski esteta nie pozwa­la­ją uciec przed pyta­niem czyje spoj­rze­nie repre­zen­tu­ją?

Foto­gra­fie zostały prze­chwy­cone przez arty­stę Yana Kurza w trak­cie przy­mia­rek do prac digi­ta­li­za­cyj­nych zmie­rza­ja­̨cych do cyfro­wego opra­co­wa­nia archi­wum filo­zofa przez kra­kow­skie Muzeum Sztuki Współ­cze­snej MOCAK. Według Kurza to wła­śnie Ingar­den jest ich auto­rem.

Łukasz Trzciń­ski two­rzy instalację, która podzie­lona została na sie­dem serii przy­pi­sa­nych do este­tycz­nych „pięter” podzie­lo­nych tema­tycz­nie zgod­nie z obra­zo­wa­niem poszcze­gól­nych cykli foto­gra­ficz­nych (Chmury; Kwiaty donicz­kowe; Pło­nie Akro­pol; Widoki gór­skie; Fale; Twa­rze). Zmul­ti­pli­ko­wane w seriach wydru­ków, umiesz­czone na kolej­nych kondygnacjach prze­ska­lo­wa­nego sto­jaka pocz­tów­ko­wego, który choć umo­żliwi stu­dio­wa­nie poszcze­gól­nych obra­zów – nobli­wie będzie góro­wać nad widzem.

Biogram

Arty­sta wizu­alny i kura­tor. Dzia­ła­nia Trzciń­skiego oscy­lują pomię­dzy mecha­ni­zmami rzą­dzą­cymi obie­giem obrazu a jego funk­cjami kul­tu­ro­wymi. Zain­te­re­so­wa­nia pro­ble­ma­tyką autor­stwa w sztuce, w tym per­cep­cji odbiorcy, roz­wija w for­mie wła­snej prak­tyki arty­stycz­nej. Obraz staje się dla arty­sty uni­wer­sal­nym tery­to­rium badaw­czym kul­tu­rowo-spo­łecz­nego uwi­kła­nia ste­reo­ty­pi­za­cji wyobra­że­nia, jak i uwa­run­ko­wań widze­nia. Szcze­gólną uwagę poświęca stra­te­giom zarzą­dza­nia pamię­cią spo­łeczną za pośred­nic­twem archi­wów wizu­alnych oraz pracy z pamię­cią sztuki. Mieszka i pra­cuje w Kra­ko­wie.

Szkice z Este­tyki – Łukasz Trzciń­ski & Yan Kurz

Reali­za­cja opiera się na nie­zna­nym dotąd mate­riale wizu­al­nym, naj­praw­do­po­dob­niej autor­stwa emble­ma­tycz­nego feno­me­no­loga Romana Ingar­dena. Autor Stu­diów z este­tyki po latach oka­zał się zapa­lo­nym foto­gra­fem. Odkryte kadry odsłaniają jednak raczej wstydliwie skrywane oblicze nobliwego teoretyka estetyki. Nie wia­domo czy fak­tycz­nie ckliwe serie stanowią świa­dec­two este­tycz­nych gło­dów autora czy jedy­nie powi­dok walki z foto­gra­ficz­ną materią, ogra­ni­cze­niami sprzętu i warsz­tatu.

Na pewno jed­nak kon­se­kwen­cja i upór z jakim Ingar­den ćwi­czył banalne motywy, pod­po­wiada pochy­lić się nad tym mate­ria­łem ze szcze­gól­ną uwa­gą i ostrożnością. Pik­to­rialne ciągi, któ­rym z nie­by­wa­łą pasją odda­wał się fla­gowy pol­ski esteta nie pozwa­la­ją uciec przed pyta­niem czyje spoj­rze­nie repre­zen­tu­ją?

Foto­gra­fie zostały prze­chwy­cone przez arty­stę Yana Kurza w trak­cie przy­mia­rek do prac digi­ta­li­za­cyj­nych zmie­rza­ja­̨cych do cyfro­wego opra­co­wa­nia archi­wum filo­zofa przez kra­kow­skie Muzeum Sztuki Współ­cze­snej MOCAK. Według Kurza to wła­śnie Ingar­den jest ich auto­rem.

Łukasz Trzciń­ski two­rzy instalację, która podzie­lona została na sie­dem serii przy­pi­sa­nych do este­tycz­nych „pięter” podzie­lo­nych tema­tycz­nie zgod­nie z obra­zo­wa­niem poszcze­gól­nych cykli foto­gra­ficz­nych (Chmury; Kwiaty donicz­kowe; Pło­nie Akro­pol; Widoki gór­skie; Fale; Twa­rze). Zmul­ti­pli­ko­wane w seriach wydru­ków, umiesz­czone na kolej­nych kondygnacjach prze­ska­lo­wa­nego sto­jaka pocz­tów­ko­wego, który choć umo­żliwi stu­dio­wa­nie poszcze­gól­nych obra­zów – nobli­wie będzie góro­wać nad widzem.

Biogram

Arty­sta wizu­alny i kura­tor. Dzia­ła­nia Trzciń­skiego oscy­lują pomię­dzy mecha­ni­zmami rzą­dzą­cymi obie­giem obrazu a jego funk­cjami kul­tu­ro­wymi. Zain­te­re­so­wa­nia pro­ble­ma­tyką autor­stwa w sztuce, w tym per­cep­cji odbiorcy, roz­wija w for­mie wła­snej prak­tyki arty­stycz­nej. Obraz staje się dla arty­sty uni­wer­sal­nym tery­to­rium badaw­czym kul­tu­rowo-spo­łecz­nego uwi­kła­nia ste­reo­ty­pi­za­cji wyobra­że­nia, jak i uwa­run­ko­wań widze­nia. Szcze­gólną uwagę poświęca stra­te­giom zarzą­dza­nia pamię­cią spo­łeczną za pośred­nic­twem archi­wów wizu­alnych oraz pracy z pamię­cią sztuki. Mieszka i pra­cuje w Kra­ko­wie.