DEADLINE. Never Ending Story | art book | 

tusz pigmentowy na papierze bawełnianym, format 25 x 32 cm | edycja 4 + 2 A.P.

Książka jako zamknięta całość, składa się z roz­bi­tych wcze­śniej czę­ści, gdzie roz­sy­pane karty księ­go­zbioru war­stwa po war­stwie two­rzą nowe nar­ra­cje. Jest to opo­wieść o morzu, które wyrzuca na brzeg swoje szczątki; o Wszech­oce­anie – bez początku i końca – nie­ustan­nie prze­peł­nio­nym żywą sub­stan­cją; o roz­gry­wa­ją­cym się spek­ta­klu, który nie potrze­buje publicz­no­ści – a także o smutku entro­pii, top­nie­niu lodow­ców, wzbie­ra­niu oce­anów i złu­dze­niu fal. W tle toczą­cych się histo­rii widzimy abs­trak­cyjne obrazy powstałe z mie­szanki wody, farby i oleju – jak zanie­czysz­czona spie­niona fala mor­ska nie­usta­jąca w swym ruchu przy­pły­wów i odpły­wów. Na pierw­szym pla­nie mini nar­ra­cje zamy­kają się w kola­żach – roz­pię­tych mię­dzy moż­li­wo­ścią a rze­czy­wi­sto­ścią, logiką porządku a przy­pad­ko­wym spo­tka­niem, dra­ma­tem roz­kładu i chwi­lo­wym sen­ty­men­tem.

Reali­za­cja ta, pozo­staje w pro­ce­sie nie­usta­ją­cego prze­obra­ża­nia. Na obec­nym eta­pie ma wiele pustych stron, które kie­dyś zostaną zapeł­nione. Na razie jed­nak czy­ste kartki pozo­stają w swej bier­nej goto­wo­ści i iner­cji. W każ­dym razie pozo­sta­wia­jąc ją wiecz­nie nie­skoń­czoną – tra­cąc jed­no­cze­śnie czę­ściowo nad nią kon­trolę przez odda­nie jej w inne ręce i umy­sły, autorka nadaje jej kształt wody w naczy­niu. Świa­doma nie­uch­ron­nego końca, pró­buje go odwlec na tyle na ile to tylko moż­liwe.

Artystka wizu­alna, autorka ksią­żek arty­stycz­nych. Zaj­muje się foto­gra­fią, kola­żem, cera­miką, insta­la­cją, zbie­rac­twem, gra­fiką użyt­kową i ready-mades. Naj­bar­dziej lubi pło­do­zmian. Inte­re­suje się cho­re­ogra­fią ciała i wpi­sy­wa­niem go w pewne struk­tury jako formę słu­żącą pró­bie przy­wró­ce­nia nale­ży­tego porządku rze­czy na polu spo­łecz­nym i rodzin­nym. Ciała pod­dane przez nią nie­win­nej tre­su­rze stają się upo­rząd­ko­wa­nymi kom­po­zy­cjami o nie­po­ko­ją­cych kształ­tach. Swoją pracę trak­tuje jako pole eks­pe­ry­mentu i doświad­cze­nia. W swo­ich ostat­nich reali­za­cjach zaj­muje się głów­nie OOO – onto­lo­gią zorien­to­waną na przedmiot – oraz rela­cją ludzie-przedmioty. Jed­no­cze­śnie pra­cu­jąc na reszt­kach, na goto­wych przedmio­tach, z róż­nymi archi­wami wizu­al­nymi, z ludz­kim cia­łem, upra­wia mimo­cho­dem fizyczny i men­talny recy­kling. Wyko­nu­jąc kolaże ze sta­rych gazet i ksią­żek, budu­jąc nowe formy i zna­cze­nia na kolek­cjach skla­stro­wa­nych przedmio­tów, wciąż ma do czy­nie­nia z fascy­nu­jącą mate­rial­no­ścią, ale też pie­kłem rze­czy. Mieszka i pra­cuje w Gdań­sku.